Bi êrişa 16ê Kanûna Pêşîn [12] ya hewayî ve careke dî ron bû ku di rêza dijminan da rola sereke ya dewleta Tirk e. Helbet Îran jî wekî mîratxwera Împaratorîya Farisan kêmî mîratxwera Împaratorîya Osmanîyan Tirkîyeyê nîne. Hindî Sûrîye ye, ew kunika zirneyê ya dûmahîkê jî be her dijmin e. Iraqa berê nemaye û di şertên îro da relatîven jî be, ji ber cepheyê mezin yê anti Kurd vebûye, belêm şovenîzma Erebî ya salan hêj jî di polîtîka Iraqa nû ya Federal da dom dike û di nav xwe da potansîyela antî Kurdistanîyê jî diparêze. Lê belê, di vê ekûasyona dewletên kolonyalîst da rola sereke û organîzator ya Tirkîyeyê ye ku eve di pratîka van salên dawîyê da zelaltir bû. Tirkîye wekî şefê orkestrayê, dijayetîya van dewletên kolonyalîst organîze dike û di nav ahengekê da mobîlîze dike. Li pişt hemû tifaqên antî Kurd yên van dewletan Tirkîye heye. Tirkîye di nav van dewletan da jî ya herî xwerû antî Kurd û antî Kurdistan e. Dewleta Tirk hind bêperwa ye ku tehemmula navê Kurd û Kurdistanê nake. Tirkîye ji bo vê polîtîka xwe ya antî Kurd û antî Kurdistan hazir e hemû serûbinîyan bike, xwe bi hemû awayan pêşkêş bike!. Di polîtîka dewleta Tirk ya beramberî xelkê Kurd da çu norm nînin û bi pratîka xwe ya salan jî eve nîşan daye. Tirkîye hemû têkilîyên xwe yên navneteweyî jî li ser bingehê antî Kurd û anti Kurdistanîyê vedihûne. Dewleta Tirk dijî xelkê Kurd hemû mekanîzmayên xwe, hemû hêz û şîyanên xwe seferber kirine û ji êrişên leşkerî û şiddetê pêve tiştekê nake. Dewleta Tirk esasen hêza xwe ya sivîl jî bi metodên şerê psîkolojîk û manîpulasyoneke kûr dijî Kurdan organîze dike. Di dawîya sala 2007an da hate dîtin ku piranîya xelkê Tirk jî dakete kuçe û kolana û sloganên qehra Kurdan avêtin û piştevanîya ertêşa xwe kirin. Hukûmeta Teyîb Erdogan jî xwe masîkî avête nav vê pêla nijadperês û xwe kire parçeyekî konsepta ertêşa ku didanên xwe bo wan jî diçîrikîne.
Ertêşa Tirk
bi navê xelkê xwe yê şerxwaz û bi destek û dîrektîva hukûmeta Erdogan û
piranîya parlementa Tirk ev êrişa 16ê Kanûnê pêkîna. Dewleta Tirk bi vê kiryara
xwe timamî xelkê Kurd kire armanc û mesaja xwe bi aşkerayî û bi bombeyên jahrîn
da ku ew dê antî Kurdîtî û antî Kurdistanîtîya xwe bidomîne. Êrişa wan herçend
5 gerîlla û du gundî kuştibin jî, şik têda nîne ku ji alîyê leşkerî ve fîyasko
bû. Belêm vê êrişê dubare zelal kir ku dewleta Tirk di dijayetîya xelkê Kurd da
tixûban dide zorê û di şer û birandinê da bi israr e. Bombeyên wan bi nîveka
Kurdistanê ketin. Zerar û zîyaneke mezin dan ku ji xwe vê yêkê dikin. Bo wan
Kurd dijmin e û Kurdistan nîşangeha bombeyan e. Çi li başûr, çi li rojhilat, çi
li başûrarojava û çi li bakur û hetta Kurdên dîasporayê, ferq nake, li her derê
vê dijminahîya xwe didomînin. Beramberî vê reftara dewleta Tirk yêk rê heye bo
hemû Kurdan; dijî dewleta Tirk nekevin nav sistî û hisabên pûç, vala û bêbin!.
Beramberî dijminê birandêr çi hewce be divêt ew bête kirin ji teref Kurdan ve.
Dewleta Tirk neyar e û hem jî neyarekî xedar e. Kurd divêt bi bîr û bawerîyeke
saxlem ya neteweyî, li goreyî vê neyarîya dewleta Tirk pozisyona xwe kivş bikin
û heta ku wan mecbûrî ser maseyê dikin, polîtîka xwe ya maqûl û radîkal
bidomînin!.
ROJAN HAZIM
Kanûna
Pêşîn [december] 2007
Not: Ev
nivîsar di KNK Bulten, hj. 4, Kanûna Pêşîn ya 2007ê da hatîye weşandin.